Jedna z tych nielicznych lekcji...

Witam
Dzisiaj miałam jedną z tych nielicznych lekcji z niemieckiego (one zdarzają się czasem, ale nie często) kiedy nauczyciel odpuszcza całkowicie prowadzenie zajęć (nie zawsze z własnej woli). Dzisiaj zaczęliśmy mówić o naszej gazetce szkolnej. Pan R. Stwierdził, że więcej redaktorów ma z mat-fizu niż z humana. Jako klasa zgodnie (co nie zdarza się często) doszliśmy do wniosku, że to dlatego, iż na humanie połowa klasy to piłkarze którzy musieli gdzieś iść i oni raczej żadnych zdolności twórczych nie mają, bardziej skupiają się na życiu towarzyskim. A ludzie z mat-fizu są tacy wszechstronni (to drugie stwierdził już tylko pan R.). Doszliśmy do konsensusu że nasza klasa nie jest ani do życia, ani za bardzo wszechstronnie uzdolniona.

Później przeszliśmy na temat mieszkania w akademiku w czasie studiów. Podobno jest super, świetnie i każdy poleca. I wtedy kolega (jak to Karolina określiła, żyje w symbiozie z książką do biologii) wypalił, że w wojsku to jest fajne życie. On i wojsko, to jak piernik do wiatraka. Pan R. się z nim nie zgodził, bo źle wspomina siedzenie w zimnie w okopie.

Porozmawialiśmy też o ostatnim meczu ze Szwajcarią, golu Milika, rozpoczynającym się Pucharze Świata w skokach narciarskich. I tak bardzo szybko i sympatycznie upłynęła nam lekcja niemieckiego.

Ogólnie podziwiam ludzi którzy potrafią opowiadać. Nie męczą tym nikogo tylko każdy słucha ich z ogromną uwagą. Tak jest z moją siostrą który potrafi to doskonale.I tak jest z własnie z moim nauczycielem niemieckiego. Kiedyś opowiadał, jak był na szkoleniu w Szwajcarii i poszedł do restauracji na jakiejś górze gdzie był kręcony James Bond. I ona opowiadał w taki sposób że to była najciekawsza historia jaką kiedykolwiek usłyszałaś.

Jeszcze za wcześnie na mówienie o świętach ale o prezentach już nie. Mam do Was prośbę. Napiszcie jakieś pomysły na prezent. Szczególnie myślę tu o rodzicach (wspólny czy każdemu osobny) czy siostrze. Bo ogólnie mam zawsze duży problem z wymyśleniem czegoś fajnego.